Metafora słowa jako domostwa jest równie poetycka, co przenikliwa. Jej interpretacja przynosi taki np. wniosek: kultura, a wraz z nią człowiek, kształtowana jest nie tylko przez treść, ale także przez formę naszej komunikacji. Słowo – pisane, drukowane, wyświetlane – jest naszym domem, ponieważ daje schronienie i wyposaża nas w oręż, którym zdobywamy (czytaj: nazywamy) świat. Z jakiego więc domu przychodzimy, a jaki stawiamy sobie na przyszłość? Czy słowo (pisane i mówione) jest tylko naszym ludzkim domem czy może zagościł w nim ktoś (coś) jeszcze? Wreszcie: czy możemy wyobrazić sobie nowy, zupełnie inny dom – bez pisma?
Przemysław Wiatr – teoretyk mediów, autor, tłumacz, radiowiec-amator (razem z kolegami z UMCS-u prowadzi autorską audycję radiową Profesura i popkultura w lubelskim Radiu Centrum); autor książki W cieniu posthistorii – wprowadzenie do filozofii Viléma Flussera (Toruń 2018) oraz tłumaczenia zbioru esejów Viléma Flussera Kultura pisma. Z filozofii słowa i obrazu (Warszawa 2018); mieszka i pracuje w Lublinie.