22 – 23 listopada 2013 (piątek – sobota)
16.00 – 20.00 l Warsztaty teatralne – prowadzący Grzegorz Bral
23 listopada 2013 (sobota)
18.00 l Od tańca w wodach płodowych do niebiańskiej chorei – funkcja misteriów i teatru misteryjnego – wykład Jacka Dobrowolskiego (Teatr Kana)
20.30 l Brave Festiwal – Przeciw Wypędzeniom z Kultury – spotkanie z Markiem Mieleszko (Teatr Kana)
24 listopada 2013
17.00 l Pieśni Leara – spektakl Teatru Pieśń Kozła (Wrocław) (Trafostacja Sztuki)
18.30 l Spotkanie z Grzegorzem Bralem, twórcą Teatru Pieśń Kozła prowadzone przez Jacka Dobrowolskiego (Trafostacja Sztuki)
Projekt OKNO-ZBLIŻENIA. SPOTYKANIE TEATRU jest kontynuacją festiwalu Spotkań Teatralnych OKNO, który obecnie przyjął formułę realizowanych kilka razy w roku tematycznych spotkań. W roku 2013 wspólnym hasłem projektu jest pojęcie DEKONSTRUKCJI odnoszące się zarówno do poszukiwań formalnych, jak i sposobu konfrontowania się z rzeczywistością zewnętrzną oraz z własnymi, wewnętrznymi uwarunkowaniami. Spotkanie I dotyczyło „dekonstrukcji myśli” (Teatr Porywacze Ciał z Poznania), Spotkanie II „dekonstrukcji formy” (Teatr Akhe z Petersburga). Spotkanie III „dekonstrukcji nowoczesności” (Teatr OM2 z Tokio). Spotkanie IV to „dekonstrukcja tradycji” – spotkanie z Teatrem Pieśń Kozła z Wrocławia.
Teatr Pieśń Kozła, założony w 1996 roku przez Grzegorza Brala i Annę Zubrzycki, przez lata swej działalności zdobył międzynarodowe uznanie jako jeden z najbardziej nowatorskich zespołów europejskich, wykorzystujący w swej praktyce trening aktorski i nieustannie poszukującynowych rozwiązań artystycznych. Zarówno trening, jak i próby oraz spektakle traktowane są jako część nieustannego procesu i rodzaj pracy „laboratoryjnej”, pozwalającej aktorom i reżyserowi poszukiwać coraz to nowszych technik i środków artystycznej ekspresji. Tym, co wyróżnia Teatr Pieśń Kozła, jest dążenie do międzyludzkiego spotkania i otwartości, które stanowią zalążek autentycznego doświadczenia. Zaangażowanie w proces tworzenia trwałych związków między jednostkami jest punktem wyjścia do każdego nowego rodzaju treningu, który zawsze integruje ruch, głos, pieśń i tekst.
Te składające się na spektakl elementy sprawiają, iż jest on głęboko zakorzeniony w muzyczności i potrafi przemawiać do widzów na bardzo sensualnym poziomie.
Pieśni Leara nie są linearną opowieścią, lecz ukazują świat energii i rytmów rządzących szekspirowskim dramatem. Zespół skoncentrował się na wyborze kluczowych scen z Króla Leara, które posłużyły za inspirację do snucia historii za pomocą słów, gestów i muzyki. Każda pieśń jest punktem wyjścia do kolejnego „dramatycznego poematu”. Muzyka staje się rzeczywistą postacią lub zdarzeniem, kreuje relacje międzyludzkie.
Międzynarodowa premiera Pieśni Leara odbyła się na Fringe Festival w Edynburgu w sierpniu 2012 roku. Podczas festiwalu spektakl uhonorowany został aż trzema prestiżowymi nagrodami: Fringe First, Herald Archangel oraz Musical Theatre Matters Award. Pieśni Leara zajęły również 1. miejsce w rankingu wszystkich spektakli teatralnych wystawianych w Edynburgu prowadzonym przez The List. Spektakl został też doceniony w podsumowaniu “Najlepszy, najlepsza, najlepsi w sezonie 2012/2013″ opublikowanym w najnowszym numerze czasopisma “Teatr”. Pieśni Leara znalazły się wśród najlepszych spektakli w następujących kategoriach: Najlepsze przedstawienie, Najlepsza muzyka, Najlepsze przedstawienie teatru muzycznego, Najlepsze przedstawienie offowe, Najlepsza rola epizodyczna.
Bez wątpienia jest to najlepsze przedstawienie, jakie widziałem na tegorocznym Fringe’u. Pieśni Leara to dramatyczne przetworzenie „Króla Leara” z użyciem pieśni. Stosując tę metodę, Teatr Pieśni Kozła w sposób doskonały zdołał uchwycić istotę sztuki Szekspira. (Treeweeks)
Teatr Pieśni Kozła to zespół, który oddycha razem, co napełnia ich pracę niezwykle zdyscyplinowaną energią, która może być, na przemian, surowa i wyrafinowana. Ich precyzja spaja wszystko w przedstawienie, które wywiera na widzach ogromne wrażenie. Utrzymuje się ono jeszcze długo po tym, jak ucichną owacje i scena opustoszeje. Pieśni Leara wciąż w nas rozbrzmiewają. (Edinburgh Spotlight)
Reżyseria: Grzegorz Bral
Muzyka: Jean-Claude Acquaviva, Maciej Rychły
Przygotowanie pieśni: Kacper Kuszewski
Obsada: Anna Zubrzycki, Anu Salonen, Monika Dryl, Julianna Bloodgood, Emma Bonnici, Kacper Kuszewski, Rafał Habel, Gabriel Gawin, Paolo Garghentino, Ian Morgan, Maciej Rychły
Grzegorz Bral. Reżyser, pedagog, aktor. Współzałożyciel i dyrektor artystyczny Teatru Pieśń Kozła, prezes Stowarzyszenia Kultury Teatralnej “Pieśń Kozła”, Dyrektor artystyczny Brave Festival – przeciw wypędzeniom z kultury, prezes organizacji charytatywnej Rokpa Polska, którą założył wraz z Anną Zubrzycki. Był dyrektorem artystycznym Teatru Studio w Warszawie w latach 2010-2012. Od 2012 r. prowadzi utworzoną przez siebie szkołę aktorską w Londynie pn. London School of Performing Arts Practices. Jest laureatem wielu prestiżowych nagród artystycznych.Ważnym elementem aktywności zawodowej Grzegorza Brala jest działalność edukacyjna. Swoją pracą pedagogiczną i corocznie organizowanymi warsztatami przyciąga aktorów oraz reżyserów z całego świata. Wielu artystów inspiruje się jego autorską „techniką koordynacji”. Siedem z piętnastu szkół aktorskich w Wielkiej Brytanii włączyło jej elementy do swoich programów. Grzegorz Bral prowadzi aktywną działalność warsztatową na całym świecie, a także uczy technik aktorskich na studiach MA in Acting, prowadzonych przez Teatr Pieśń Kozła we współpracy z Manchester Metropolitan University (do 2012 roku), obecnie z Rose Bruford College oraz w London School of Performing Arts Practices.
Jacek Dobrowolski. Poeta, tłumacz, eseista, krytyk teatralny. Publikował m.in. w Kulturze (debiut u St. Grochowiaka), Współczesności, Teatrze, Res Publice Nowej, Odrze, Kontekstach, Rzeczpospolitej, Gazecie Wyborczej, The Journalist’s Handbook, The Irish Times, The European Quarterly. Od 1975 roku tłumaczy literaturę buddyjską oraz mistrzów zen i artystów teatru, m.in. Petera Brooka, Eugenia Barbę, Pinę Bausch, Ariela Dorfmana, Christophera Hamptona, Petera Greenawaya, Ellen Stewart, Sanjuktę Panigrahi, Roberta Wilsona. Scenarzysta, reżyser i aktor spektakli ulicznych: “Lech na tron!” – intronizacja Majora z Pomarańczowej Alternatywy; “Vivat Mrożek!”. Dziennikarz, współpracownik BBC od 1989 roku. Autor licznych odczytów w dziedzinie religioznawstwa, tłumacz artykułów naukowych z następujących dyscyplin: antropologia fizyczna i kulturowa, archeologia, religioznawstwo, muzykologia, filozofia, socjologia, literaturoznawstwo, teatrologia.
BRAVE FESTIVAL – PRZECIW WYPĘDZENIOM Z KULTURY
O wyjątkowości festiwalu stanowi jego formuła opierająca się nie tylko na prezentowaniu, lecz przede wszystkim wspieraniu i ochronie wielości artystycznych tradycji z całego świata, ze szczególnym naciskiem na te, którym grozi marginalizacja bądź całkowity zanik. Gośćmi są tu nie tylko wybitni twórcy, lecz również zwykli ludzie, którzy dbają o przetrwanie tradycji i spuścizny swoich przodków.
Do tej pory odbyło się 9 edycji: Magia Głosu, Głosy Azji, Zatopione Pieśni, Rytuał zaczyna się w Afryce, Wszystkie modlitwy świata, Zaklinacze, Maska, Wtajemniczenie kobiet, Zaginiony rytm, podczas których można było zapoznać się z muzyką, filmami oraz działaniami performatywnymi, rytuałami i modlitwami z takich krajów jak Chiny, Japonia, Korea, Laos, Rosja, Australia, Egipt, Gruzja, Bułgaria, Indie, Mali, Tanzania, Burkina Faso, Chile, Ukraina, Uganda, Kirgistan, Niger, Azerbejd
żan, Pakistan, Polska, Rumunia, Izrael, Sardynia, Macedonia i Francja.
Dochód ze sprzedaży biletów przekazywany jest międzynarodowej organizacji Rokpa International, która finansuje projekty społeczno-edukacyjne m.in. w Ugandzie, RPA oraz Tybecie. W 2011 roku Brave Festival znalazł się na oficjalnej liście Krajowego Programu Kulturalnego Polskiej Prezydencji 2011, od wielu lat obejmowany jest on również honorowym patronatem UNESCO.
Marek Mieleszko – producent wykonawczy i manager programowy Brave Festival
Organizator: Teatr Kana
Współorganizator: Trafostacja Sztuki w Szczecinie
Dofinansowanie: Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego (program: Edukacja kulturalna)