Doświadczenia związane ze słuchaniem pozornie nas osłabiają i czynią podatnymi na intensywność kontaktów ze światem i ze sobą nawzajem. Słuchanie może tym samym służyć za podstawę gestów współczucia i troski, umożliwiając wzajemność i empatię. Jednocześnie słuchanie może prowadzić do fragmentacji, uniesienia czy ekstazy. Co można wyciągnąć z intensywności, jaką wywołuje słuchanie? Jakie formy praktyki kryją się za relacyjnymi zdolnościami słuchania? Badając kwestie słuchania i relacyjności, zastanowię się nad osobistymi doświadczeniami i twórczymi praktykami zaangażowania społecznego, podkreślając dynamikę przerywania, zwyczaje związane z imprezowaniem i radykalną gościnnością. Wychodząc z takiej perspektywy, zaproponuję pojęcie sztuki ponadspołecznej, która umożliwia inną interpretację i wyobrażenia o życiu społeczności oraz o tym, czym jest wchodzenie w układy partnerskie w ramach światów społecznych.
Brandon LaBelle – amerykański artysta, pisarz i teoretyk dźwięku. Mieszka w Berlinie. Od 2011 r. wykłada nowe media na Wydziale Sztuk Pięknych, Muzyki i Projektowania Uniwersytetu w Bergen. W swojej pracy koncentruje się na kwestiach sprawczości, społeczności, kultury pirackiej i poetyki, czego efektem jest szereg pozainstytucjonalnych, opartych na współpracy inicjatyw, w tym: The Listening Biennial and Academy (Biennale i Akademia Słuchania, 2021-), Communities in Movement (Wspólnoty w Ruchu, 2019-), Living School (Żywa Szkoła, z South London Gallery, 2014-16), Oficina de Autonomia (2017), The Imaginary Republic (Republika Wyobraźni, 2014-19), Dirty Ear Forum (Forum Brudnego Ucha, 2013-), Surface Tension (Napięcie powierzchniowe, 2003-2008) i Beyond Music Sound Festival (Festiwal Dźwięku Poza Muzyką, 1998-2002). W 1995 roku założył Errant Bodies Press, niezależny projekt wydawniczy wspierający twórczość i studia w obrębie sztuki dźwięku, performansu i poezji, badań artystycznych i współczesnej myśli politycznej. Jego publikacje to m.in.: Dreamtime X (2022), The Other Citizen (2020), Sonic Agency (2018), Lexicon of the Mouth (2014), Acoustic Territories (2010, 2019) oraz Tło Noise (2006, 2015). Najnowsza książka Brandona LaBelle poświęcona dźwiękowi, Acoustic Justice (2021), opowiada się za modelem akustycznym, za pomocą którego można zająć się kwestiami równości społecznej.
