Sztukę traktuję jak niezbywalny obszar mojej wolności. Lubię czuć się dobrze, bo wtedy podejmuję współpracę z fajnymi ludźmi. W sztuce mam odwagę, żeby nie ograniczać się do jednego środka wyrazu. Robię filmy, performansy własne i delegowane, obiekty, piszę. Poszerzam kategorię performatywności pracując z traumą, żałobą. Jestem ceniona za swoją odwagę i szczerość w tym co robię.
Nie lubię jak narusza się moje granice, bo odkąd pamiętam były przekraczane. Czuję się wtedy jak w rodzinie, z której pochodzę, i o której opowiadam w swoje sztuce. Nadużycia – przemoc cielesna, psychiczna, seksualna. Uzależnienia. Ciężko jest mi się pozbierać po tym co przeszłam, a w konsekwencji jak źle traktowałam siebie.
I czasem czuję, że robienie sztuki zdejmuje ze mnie ten ciężar. I unosi mnie. Nie żeby od razu wysoko, po prostu pozwala mi czuć mój własny wzrost stu siedemdziesięciu centymetrów i ciężar siedemdziesięciu dwóch kilo. Lubię pracować, bo to pozwala mi się urealniać.
(fragment tekstu, który ukaże się w publikacji pod redakcją Natalii Sary Skorupy)
Aleksandra Kubiak (ur. 1978 w Lubaniu) artystka wizualna, autorka performansów, filmów, form przestrzennych, wykładowczyni. Bada społeczną skuteczność sztuki.
Autorka autobiograficznego cyklu dzieł. Łączy pracę żałoby i traumy z eksperymentem na polu działań filmowych, na styku performansu, filmu dokumentalnego, teatru. Pracuje z aktorami, jest autorką scenariuszy, pisze teksty, reżyseruje. Symultanicznie do cyklu biograficznego tworzy empatyczne, relacyjne akcje z zaproszonymi osobami. Wystawia performansy na podstawie własnych tekstów.
W 2023 roku ukazała się książka „Zrobię serce / I’ll Make a Heart”, wyd. BWA Zielona Góra, pod redakcją Anny Łazar, która jest wyczerpującym omówieniem indywidualnej twórczości artystki z psychoanalitycznym omówieniem jej dzieł.
W latach 2001–2013 roku wraz z Karoliną Wiktor współtworzyła legendarną Grupę Sędzia Główny. W 2010 wznowiła działalność indywidualną, realizując film Dolce Vita (2011).
W 2016 na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu obroniła stopień doktory sztuki pod kierunkiem prof. Izabelli Gustowskiej, we współpracy z prof. Markiem Wasilewskim. Od 2017 pracuje w Instytucie Sztuk Wizualnych na Uniwersytecie Zielonogórskim. Mieszka w Zielonej Górze, gdzie współpracuje z Fundacją Salony oraz Galerią BWA.
*Wykłady Mistrzowskie w TRAFO
Dom na mieszkanie własny mam,
W niczem nie biegłem w cudzy ślad.
– Każdego mistrzam wyśmiał rad,
Który nie wyśmiał siebie sam
Nad bramą mego domu
Wiedza radosna
Friedrich Nietzsche
Cykl prelekcji, prowadzonych przez wybitne artystki i artystów, kuratorki i kuratorów wystaw, krytyczki i krytyków. Każdy z gości prezentuje fragment swojego bogatego dorobku twórczego. Podjęta figura mistrza jest daleka od „uczonej ignorancji” i rutyny. Podkreślone zostaje nieustanne poszukiwanie wiedzy i metod twórczych, rewizja i dystans wobec własnej filozofii życia oraz miejsca w świecie.
Cykl jest realizowany w ramach współpracy TRAFO Trafostacji Sztuki w Szczecinie i Akademii Sztuki w Szczecinie.
