Wykład prof. Zbigniewa Mikołejki, towarzyszący wystawie Tam, gdzie ciebie nie ma.
„Chciałbym się zastanowić nad losami pisma w kulturze Zachodu. I pomyśleć głośno między innymi nad pytaniami: Jakie słowo jest bardziej arbitralne – to mówione czy to pisane? I czy pismo rzeczywiście, jak chciał Sokrates, „psuje pamięć”? A może przeciwnie? A jeśli tak, jeśli pismo nie psuje pamięci, to jaką postać tożsamości wzniecają w nas różne jego formy? I co znaczy zanik niektórych z tych form w kulturze dzisiejszej – na rzecz, być może, dyktatury obrazu, a na pewno ogarnięcia nas przez świat wirtualny?”
Zbigniew Mikołejko (1951) – filozof i historyk religii, eseista i poeta. Kierownik Zakładu Badań nad Religią i profesor w Instytucie Filozofii i Socjologii PAN, członek Akademii Amerykańskiej w Rzymie. Autor blisko tysiąca publikacji w dziewięciu językach. Ważniejsze książki: Katolicka filozofia kultury w Polsce w epoce modernizmu (1987), Mity tradycjonalizmu integralnego (1998), Emaus oraz inne spojrzenia do wnętrza Pisma (1998), Śmierć i tekst. Sytuacja ostateczna w perspektywie słowa (2001), Żywoty świętych poprawione (2001, 2004, 2011), W świecie wszechmogącym. O przemocy, śmierci i Bogu (2009), We władzy wisielca, t. 1-2 (2012-2014), Żywoty świętych poprawione ponownie (2017). Opublikował dwa tomy wierszy: Gorzkie żale (2017) oraz Heilsberg, to miasto (2019).