Spotkanie wokół nowej publikacji wydawnictwa Widnokrąg, autorstwa Adama Robińskiego Wodyseja. Zapraszamy do zanurzenia się w opowieściach autora, moderowanych przez Weronikę Fibich.
Pewnego dnia wielka fala zmywa dom młodej bobrzycy Kory, oddzielając ją od rodziny i skazując na wygnanie. Zrozpaczona i przestraszona, musi wyruszyć w podróż, by odnaleźć bliskich, a także Wierzbową Łąkę, gdzie się wychowała. Wędrówka, która ją czeka, będzie pełna niespodzianek i zaskakujących spotkań, a każde z nich okaże się lekcją na całe życie. Bobrzyca kilka razy wpadnie w tarapaty, zyska przyjaciół, czasem pomoc nadejdzie z zupełnie niespodziewanej strony. Czy Korze uda się wrócić do domu? I co w nim zastanie?
Wodyseja to skierowana do najmłodszych czytelników najnowsze książka Adama Robińskiego, wydana przez Wydawnictwo Widnokrąg. To opowieść z sąsiedztwa wielkiego miasta – widziana oczami tych, których zwykle nie dostrzegamy, choć mieszkają nieopodal nas; zawierająca momenty, które wzruszają, chwytają za serce i skłaniają do refleksji – ale również takie, które budzą niepokój i napięcie. To książka dla dzieci, która nie infantylizuje, ale zaprasza do świata natury z szacunkiem i empatią.
Spotkaniu z Adamem Robińskim towarzyszyć będzie przywieziona przez niego nieduża wystawa rzeźb wykonanych przez bobry.
Adam Robiński – autor książek i dziennikarz związany m.in. miesięcznikiem Pismo i Tygodnikiem Powszechnym. Debiutował w 2017 roku eseistycznym zbiorem Hajstry. Krajobraz bocznych dróg. W kolejnych książkach eksplorował pogranicza światów ludzi i nie-ludzi, badając to, co dzieje się na styku kultury i natury. Otrzymał kilka nagród oraz nominacji do nagród literackich i podróżniczych, a także stypendia Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, m.st. Warszawy oraz szwajcarskiej Fondation Jan Michalski. Mieszka w Warszawie, krąży po całej Polsce. Wodyseja jest jego pierwszą książką dla dzieci.
Weronika Fibich – pracuje z materią performatywną, na granicy reportażu i dokumentu. Autorka kilkudziesięciu akcji teatralnych, instalacji, performansów, site-specific, eksperymentów formalnych oraz filmów. Twórczyni projektów, kuratorka zdarzeń artystycznych. Artystka antydyscyplinarna. W polu jej zainteresowań znajdują się działania przeprowadzane w przestrzeni (poza)teatralnej. Najczęściej podejmowanym przez nią tematem są pojęcia: pogranicza, w(y)kluczenia, (nie)pamięci, tożsamości, (gość)inności i (bio)różnorodności. Stosowaną przez nią metodą pracy jest „rysunek z pamięci”. Wartość „rysunku” polega na powiązaniu prywatnego z publicznym, wyrozumowanego z intuicyjnym, przypominanego z odczuwanym.
