Zapraszamy na prezentację książki Wandalizm rewolucji Françoisa Souchala, wydanej przez Fundację Augusta hr. Cieszkowskiego, w której uczestniczyć będzie jej tłumacz i historyk sztuki, dr Paweł Migasiewicz. Publikacja pokazuje, jak za postępową narracją Rewolucji kryło się trudne do pojęcia barbarzyństwo i wandalizm skierowane przeciwko materialnej kulturze Francji, Motywowane ideologicznie niszczenie zabytków i sztuki przez ludzi Rewolucji Francuskiej w opisie François Souchala prezentowane jest jako cywilizacyjny regres.
Prezentacja odbywa się w ramach cyku In effigie, obejmującego szereg spotkań, prelekcji i wystaw, poświęconych współczesnym przykładom ikonoklazmu, magii obrazów i przemocowym reakcjom, z którymi się spotykają.
*IN EFFIGIE
Praktyka in effigie w Europie obecna była od średniowiecza do oświecenia, została opisana m.in. przez markiza de Sade w dziele 120 dni Sodomy, czyli szkoła libertynizmu. Wiązała ona system penalizacji ze sztuką (obrazem). W przypadku nieobecności skazanego na śmierć, który np. zbiegł przed prześladowaniami zagranicę, wyrok powieszenia wykonywano na jego wizerunku. Stało za tym przeświadczenie o (magicznym? duchowym?) związku malarskiego portretu z przedstawioną osobą. Choć nieobecny we współczesnych kodeksach prawnych, tryb in effigie przetrwał do naszych czasów. Dzieła sztuki pod różnymi szerokościami geograficznymi padały i nadal padają ofiarą przemocy. Nie chodzi tu tylko o działania cenzorskie, lecz przede wszystkim o czyny, fizyczne akty zniszczenia dzieł kultury i sztuki, motywowane ideologicznie, ekonomicznie czy religijnie. Cykl prelekcji, warsztatów, wystaw będzie prezentował tragiczne losy dzieł z perspektyw różnych epok i kultur a podsumowany zostanie publikacją o współczesnym ikonoklazmie.
Kurator cyklu In effigie: Stanisław Ruksza
Dr Paweł Migasiewicz – absolwent Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Warszawskiego, w którym obronił rozprawę doktorską Stanisław Wolnowicz (ok. 1670-1738). Rzeźbiarz baroku w Polsce napisaną pod kierunkiem prof. dr. hab. Mariusza Karpowicza i wyróżnioną nagrodą Prezesa Rady Ministrów oraz nagrodą im. ks. prof. Szczęsnego Dettloffa przyznaną przez Stowarzyszenie Historyków Sztuki. Obecnie post-doktorant w École Pratique des Hautes Études w Paryżu (Section des sciences historiques et philologiques, katedra prof. Sabine Frommel). Od 2015 r. zatrudniony w Instytucie Sztuki PAN; od 2016 r. adiunkt w Pracowni Sztuki Dawnej, w której należy do zespołu przygotowującego syntezę architektury polskiej XVIII w. Organizator lub współorganizator konferencji naukowych: Polska i Europa w dobie nowożytnej (Warszawa, Zamek Królewski, 16-17 XII 2008); Splendor i fantazja. Rzeźba rokokowa w dawnej Rzeczypospolitej i na Śląsku (Warszawa, Stowarzyszenie Historyków Sztuki, 16-17 IV 2012); La représentation sculpturale du pouvoir (Paryż, Biblioteka Polska, 17-18 III 2016); I Sobieski a Roma. La famiglia reale polacca nella Città Eterna (Rzym, Bibliotheca Hertziana – Max-Planck Institut für Kunstgeschichte, 8-9 VI 2016). Laureat licznych konkursów na stypendia krajowe i zagraniczne, m.in. Fundacji Lanckorońskich (Londyn, 2007; Rzym, 2012), Rządu Republiki Francuskiej (Paryż, 2007), The Robert Anderson Research Charitable Trust (Londyn, 2008), Fundacji na rzecz Nauki Polskiej (program Kolumb, Paryż, 2012/2013). Prowadzi także działalność dydaktyczną w Instytucie Historii Sztuki Uniwersytetu Warszawskiego oraz w ramach Studiów Podyplomowych w Instytucie Sztuki PAN.