Pierwsze hipotezy dotyczące zmian klimatycznych formułowano już w XIX wieku, a w drugiej połowie XX wieku zostały one potwierdzone. Od blisko pięćdziesięciu lat wiemy, że mamy do czynienia z antropogenicznym, najszybszym w historii planety szóstym wymieraniem gatunków. Nie zmienia to faktu, że w sferze polityki i gospodarki wciąż nie brakuje ignorantów, denialistów i obrońców przemysłu wydobywczego.
Jak zauważa Bruno Latour, brakuje nam dobrych dróg przekładu języka nauki na język polityki. Oświeceniowe oddzielenie natury od kultury zaszło tak daleko, że wobec wyzwań antropocenu pozostajemy ślepi, lub co najwyżej bezradnie rozkładamy ręce.
W konsekwentnie reprodukowanych praktykach antropocenu, kapitałocenu, plantacjocenu, nekrocenu…widać jednak pewne pęknięcia. Przez te szczeliny sączy się nadzieja: na nowe sposoby praktykowania wiedzy o świecie i zachodzących w nim zmianach, na przekraczanie dobrze ustabilizowanych centryzmów: antropocentryzmu, europocentryzmu, szowinizmu gatunkowego.
W jednej z takich szczelin pojawiają się prace Karoliny Berguły, które prowokują nas do spotkania.
Podczas wydarzenia pedagożka, Aneta Makowska wspólnie z filozofem Marcinem Bogusławskim będą pytać o planetarną odpowiedzialność współczesnej nauki, humanistyki i sztuki. Będziemy dyskutować o złożoności świata, trzeciej – nieczystej, hybrydycznej, tkanej z ludzi, torfowisk i starych płyt CD – naturze. Spróbujemy wspólnie pomyśleć, jak rozbudzać ontologiczną i posthumanistyczną wyobraźnię oraz jak budować znośne dla świata – nie tylko ludzkie – wspólnoty.
Aneta Makowska, doktora pedagogiki, pracuje na Uniwersytecie Szczecińskim w Katedrze Pedagogiki Ogólnej i Studiów Kulturowych. Jej zainteresowania badawcze koncentrują się wokół: studiów kulturowych, studiów nad materialnością, performatyką i pedagogiką rzeczy. Badawczo i prywatnie poszukuje dobrych sposobów na zbliżanie się do nie-tylko-ludzi.
Marcin Maria Bogusławski, doktor filozofii, pracuje w Katedrze Filozofii Współczesnej Uniwersytetu Łódzkiego. Interesuje go m.in. posthumanizm, cielesność, aksjologia przestrzeni i jej doświadczanie, współczesna filozofia francuska i fenomenologia czeska. Chętnie pracuje w teamach, np. z architektem Tomaszem Lewandowskim i pedagožka Moniką Modrzejewską-Swigulską.
Wspólnie pracowali m.in. w ramach cyklu szczecińskich konferencji Animacje naturykultury.
