W czerwcu 2020 roku powstał projekt Nieszki Bogusławskiej i Alicji Pilarczyk, którego celem jest dotarcie do niezdefiniowanej przestrzeni na pograniczu sztuk muzycznych oraz performatywnych, gdzie dźwięk, obraz i ruch oddziałują na siebie nawzajem. Nieszka Bogusławska (taniec) i Alicja Pilarczyk (skrzypce), wymieniając się własnymi doświadczeniami, tworzą przedstawienie, w którym ruch i dźwięk staje się jednym.
Ideą projektu jest próba odpowiedzi na pytanie: “Czym jest samotność?”. Inspiracją Bogusławskiej i Pilarczyk stało się „6 Sonat i Partit na skrzypce solo” Jochanna Sebastiana Bacha. Cykl, którego symbolika i treść silnie związane są z egzystencją człowieka. Utwory Bacha były dla artystek pretekstem do stworzenia autorskiej kompozycji muzycznej. Podczas komponowania Soliloquy wykorzystały współczesne, rozszerzone techniki wydobycia dźwięku, techniki wywodzące się z improwizacji kontaktowej w tańcu i język porozumiewania się zaczerpnięty z języka GaGa czy teatru Butō.