Łukasz stoi za kulisami wodewilowej sceny, żonglując starannie dobranymi mediami w dawnej, musicalowej konwencji. Tym razem wprowadza nas w przestrzeń jednej z wąskich uliczek odchodzących od Broadway, gdzie ciasno mijający się przechodnie, kontrastują ze sobą wsród blasku witryn tanich butików i lamp tylnych drzwi teatrów. To ulica pragnień – chciwości i chuci, ciągnąca się w jednostajnej pogoni za spełnieniem, fetyszem, wizją, imitacją.
Łukasz Filak, urodzony w 1989r. Absolwent i wykładowca w Łódzkiej Szkoły Filmowej, gdzie niedawno obronił tytuł magistra w pracowni multimediów Józefa Robakowskiego i Wojciecha Pusia. Młody artysta, zaczynający konsekwentną budowę swojego credo, cechującym się konceptualnym podejściem do rodzaju medium, w którym tworzy. Materią wyjściową (dosłownie) staje się dla autora fotografia, którą operuje ze szczególną uwagą, także przy istotnym doborze światłoczułych, często szlachetnych technik. O Łukaszu można powiedzieć, że jest konstruktorem labiryntu, utkanego z kontekstów, cytatów i znaczeń, gdzie możemy spotkać obiekty, ready-madey, instalacje świetlne, fotografię czy film. Jest przeciwnikiem nadmiernego generowania obrazów i powielania trendów. Obrazoburca z dystansującym poczuciem humoru. W słowach kilku: entuzjasta cynizmu dobrej woli”.
Wystawa jest częścią cyklu “I think I am something made up by others”.