MENU
Trafostacja Sztuki w Szczecinie ul. Świętego Ducha 4 Wto-Czw & Nie / Tue-Thu & Sun 11:00-19:00 Pt-Sob / Fri-Sat 11:00-21:00
Logo TRAFO

Posłuchać. Zobaczyć. Poczuć

kurator wystawy: Andrzej Witczak

prowadzenie projektu: Karolina Gołębiowska, Andrzej Witczak

prowadzenie warsztatów: Paweł Kula, Małgorzata Mazur, Andrzej Wochnik i Maria Zwolińska

artyści i artystki: Ida Sochańska, Anna Chudycka, Krzysztof Janikowski, Ryszard Dziczek, Alina Zbróg, Pamela Bogusz, Dariusz Domosud, Zenon Kopczak, Cezary Czubaszek, Paweł Urbański, Zuzanna Bartosiewicz, Michał Krzywonos, Łukasz Kraszewski

Projekt TWÓRCZY_reGENERATOR prowadzony przez Stowarzyszenie Rodzin i Przyjaciół Dzieci z Zespołem Downa ISKIERKA, Dom Pomocy Społecznej przy ul. Wł. Broniewskiego w Szczecinie wraz z TRAFO Trafostacją Sztuki w Szczecinie jest współfinansowany ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych przekazanych za pośrednictwem Województwa Zachodniopomorskiego.

DATY

sob 10 gru 2022
16:00
spotkanie podsumowujące część warsztatową projektu
czw 09 mar 2023
19:00
otwarcie wystawy
pią 10 mar 2023 —
nie 07 maj 2023
wystawa

Wystawa Posłuchać. Zobaczyć. Poczuć podsumowuje serię warsztatów prowadzonych przez szczecińskie artystki i artystów z podopiecznymi Stowarzyszenia Rodzin i Przyjaciół Dzieci z Zespołem Downa ISKIERKA oraz Mieszkańcami Domu Pomocy Społecznej przy ul. Broniewskiego w Szczecinie. Pokaz jest efektem kilkumiesięcznych działań i spotkań twórczych początkowo nieznanych sobie osób, które pod okiem specjalistów, partnersko dzieliły się swoimi marzeniami, spostrzeżeniami, zdolnościami i emocjami.

Sztuka jest przekaźnikiem informacji, wentylem ekspresji i katalizatorem myślenia. Dla naszych artystów i artystek staje się metodą komunikacji z otaczającym ich światem, będąc naturalnym językiem, o wiele bardziej adekwatnym i inkluzywnym niż obarczony regułami i wyjątkami oraz oporny na zmiany język werbalny.

Historie wyrastające z osobistych odczuć i własnych praktyk codzienności, układają się w opowieść o zmaganiach człowieka z odczuwaną obojętnością świata. Mimo różnic poznawczych i metod pracy, w trzech osobnych grupach warsztatowych, udało się stworzyć kolektywny przekaz opowiadający o uniwersalnych potrzebach zrozumienia i bycia zrozumianym. Subiektywne emocje, marzenia i sny stają się zwierciadłem społecznym, którego odbicie możemy dostrzec jedynie wtedy, kiedy, kierując się empatią, rozszerzymy granice naszych zdolności poznawczych.