Praktyka artystyczna Patrycji Orzechowskiej opiera się na materialności rzeczy, tajemniczym życiu przedmiotów i choreografii społecznej. W swoich ostatnich realizacjach zajmuje się głównie ontologią zorientowaną na przedmiot, archeologią przyszłości i relacją ludzie-przedmioty. Ta zależność często bywa — jak ją sama artystka określa — obsesyjna, miłosna czy sentymentalna. Jednocześnie pracując na resztkach, na gotowych przedmiotach, na ludzkim ciele uprawia mimochodem fizyczny i mentalny recykling.
Na wystawie solowej Przytulmy to, co ciemne zostaną zaprezentowane prace z ostatnich lat, których wspólnym medium jest ceramika, użyta jako proteza na zgromadzonej kolekcji ready-mades. Pokaz składa się z dopełniających się prac, które tworzą wspólną przestrzeń instalacji, dającej niezliczone możliwości interpretacyjne, jednocześnie pozwalającej autonomicznie istnieć poszczególnym pracom.
Prace są wynikiem fascynacji artystki światem materialnym oraz życiem rzeczy. Patrycja Orzechowska czerpie z doświadczenia teatru przedmiotu, gdzie szczególnie podkreślony zostaje użytkowo-manipulatywny aspekt ludzkiej relacji z rzeczami. W metaforyczny sposób artystka przemienia znaczenie pozornie prymitywnych rzeczy, uwalniając ich poetyckość, surrealność i nieuniknioną melancholię. Wnętrza termosów stają się urnami, nie podtrzymującymi już temperatury, ale odbijającymi wizerunek oglądającego w swojej zimnej lustrzanej tafli. Część materiałów, których artystka używa, to wydobyte z ziemi i piwnic znaleziska codzienności polskiej wsi, przedmioty ostre i pordzewiałe jak haki, szczypce, stare gwoździe, łańcuchy czy wyciągarki. Bezużyteczne pogrzebacze nabrały więc ptasiego charakteru, czaszki-podstawy do trofeów uzyskały ceramiczne zamienniki, a jaja mają pępki… Na wiele z nich jeszcze brak słów.
Główne miejsce w obecnej twórczości Orzechowskiej zajmują finalnie przedmioty magiczne obdarzone mocą poruszania się i działania, rzeczy i ich afektywność, emanacja, sekretne życie, śmierć, reinkarnacja oraz archeologia przyszłości; artefakty stworzone przy współudziale ludzkich i nie-ludzkich istot w uniwersum przemocy, wibrująca materia gdzieś na skali między martwą rzeczą a żywą obecnością.
Patrycja Orzechowska — artystka wizualna, autorka książek artystycznych (Deadline. Never Ending Story, Kinderturnen, Medium). Zajmuje się fotografią, kolażem, ceramiką, instalacją, grafiką i zbieractwem. Absolwentka Wydziału Malarstwa i Grafiki, o kierunku grafika na Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku oraz Interdyscyplinarnych Studiów Doktoranckich Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu. Jej prace były prezentowane na kilkudziesięciu wystawach indywidualnych i zbiorowych na świecie, znajdują się w kolekcjach prywatnych i publicznych, m.in.: Muzeum Sztuki w Łodzi, NOMUS Muzeum Narodowym w Gdańsku, Muzeum Żydów Polskich POLIN. Mieszka i pracuje w Gdańsku. www.patrycjaorzechowska.com
Widoki wystawy: Daniel Rumiancew
