Sorry, this entry is only available in Polish.
W pierwszej napisanej po polsku historii rewolucji seksualnej Ewa Wanat z właściwą dla siebie swadą pokazuje, jak zdobycze roku 68 zmieniły zachodnie społeczeństwa, i jak fakt, że Polska leżała wtedy za żelazną kurtyną odbija się na naszym dzisiejszym obyczajowym zacofaniu – braku akceptacji dla osób LGBT+, niezrozumieniu, czym jest gender, niechęci do uznania praw reprodukcyjnych kobiet.
Ewa Wanat – urodzona w 1962 roku dziennikarka, autorka, publicystka. Pracowała w radiu „S” Poznań, Radiu Plus, telewizji WTK, TVP. W latach 2003–2011 redaktorka naczelna i dyrektor programowa Radia TOK FM. Twórczyni formuły „Pierwszego radia informacyjnego”, 2012–2014 redaktorka naczelna i dyrektorka programowa Radia dla Ciebie.
Interesuje się szczególnie problematyką środowiska osób LGBT+, seksu, mniejszości. Przez 10 lat prowadziła wraz z dr Andrzejem Depko program o seksie – w TOK FM, I Programie Polskiego Radia i w RDC. Wydali razem książkę Chuć, czyli normalne rozmowy o perwersyjnym seksie. Jest również autorką książek: Biało-Czarna oraz Deutsche nasz. Reportaże berlińskie.
Laureatka wielu nagród, w tym: Hiacynta 2010 za dziennikarstwo otwarte, odważne, wyczulone na problemy społeczne, nagrody im. Beaty Pawlak za książkę Deutsche nasz oraz Złotego Krzyża Zasługi, który otrzymała w 2013 roku.
Od 2016 roku mieszka w Berlinie. W latach 2017–2020 miała cotygodniowy felieton do Tygodnika „Wprost”, obecnie pisze do „Gazety Wyborczej”, „Polityki” i Oko.press.
*In Effigie
Praktyka in effigie w Europie obecna była od średniowiecza do oświecenia. Wiązała ona system penalizacji ze sztuką (obrazem). W przypadku niemożności pojmania skazanego na śmierć, wyrok wykonywano na jego wizerunku. Stało za tym przeświadczenie o (magicznym? duchowym?) związku malarskiego portretu z przedstawioną osobą. Choć nieobecny we współczesnych kodeksach prawnych, tryb in effigie przetrwał do naszych czasów. Dzieła sztuki pod różnymi szerokościami geograficznymi padały i nadal padają ofiarami przemocy. Nie chodzi tu tylko o działania cenzorskie, lecz przede wszystkim o czyny, fizyczne akty zniszczenia dzieł kultury i sztuki, motywowane ideologicznie, ekonomicznie czy religijnie. Cykl prelekcji, warsztatów, wystaw będzie prezentował tragiczne losy dzieł z perspektyw różnych epok i kultur a podsumowany zostanie publikacją o współczesnym ikonoklazmie.
zdjęcia: Anna Sienkiewicz
