Wykład Marwana Hamdana dotyczący porezydencyjnej wystawy Duchy Utopii. Artysta opowie o swojej praktyce twórczej oraz o powstawaniu filmów prezentowanych w galerii T2. W związku ze specyfiką ekspozycji, która składa się wyłącznie z projekcji, wystawie nie towarzyszą oprowadzania z artystą – spotkanie i rozmowa z twórcą możliwa jest tylko podczas wydarzenia Artist Talk. Spotkanie odbędzie się w języku angielskim, z tłumaczeniem na język polski.
Filmy Marwana Hamdana choć są niesamowicie intymnymi i autobiograficznymi opowieściami, krytycznie komentują sytuację społeczną i polityczną. Jego twórczość można podsumować jako poszukiwanie znaczenia w zderzeniu utopii, religii, ideologii i tożsamości. Jednocześnie autor ukazuje jak te wielkie systemy kształtują życie jednostek i ich pamięć. Hamdan osadza osobiste narracje w uniwersalnych kontekstach. Często sięga po archiwalia. Szuka obrazów, klisz, blednących wspomnień, aby na końcu zestawić je z surowym, cyfrowym wideo. Nie używa trików operatorskich, nie dba o nasycenie koloru, perfekcyjność kadru. Linia jego filmów dzieje się w treści, w napisach, w opowiadanych historiach, w przywoływanych cytatach. Właściwie to co widzimy na jego filmach to wyblakła przeszłość, duchy, odtwarzane jednak już tylko w naszych głowach. Opowiadamy o nich historie, drżymy przed ich oddechem na karku, ale czy na pewno nigdy go nie poczujemy?
W TRAFO prezentujemy filmy artysty w ich nienaturalnym środowisku. Zwykle spoglądały na nas z kin studyjnych, z projekcji festiwali filmowych, w ciemności i duszności wieloosobowych sal kinowych czy wykładowych. W Galerii T2 obraz umyka, rozmywa się jeszcze bardziej niż po ingerencji ich autora. Powielony, zatapia się w bieli. Znikamy w próżni ekranu telewizora, rozpływamy się w fotelu, tak jak wcześniejszy obraz w nie-kolorze. W siedziskach, które pamiętamy z poczekalni, ze szkoły, z poczty. Między punktem a i b, między bytem, a niebytem. Niby w miejscu, a nie-miejscu. Czekamy w nim na obiecane utopie, które nigdy się nie wydarzą, a sama ich realizacja jest tragiczna w skutkach. Dystopijna poczekalnia, w której zostaliśmy umieszczeni, bez ostrzeżenia, bez zgody, w próżni, w nibylandzie, dać nam może jedynie poczucie dyskomfortu.
Marwan Hamdan – libański filmowiec i artysta, urodzony w Bejrucie w 1980 r. Ukończył studia licencjackie w Audio Visula C.L.E.T. (Kafa’at) (Bejrut, Liban) w 2005 r. W swojej praktyce koncentruje się na badaniu archiwaliów, skupiając się na obrazach i nagraniach współczesnej historii politycznej i społecznej Bejrutu, ze szczególnym uwzględnieniem religii, mitologii, wierzeń i systemów władzy. W latach 2012-13 brał udział w corocznym interdyscyplinarnym programie artystycznym Ashkal Alwan’s Home Workspace Programme. Przebywał również na rezydencji artystycznej w De Ateliers w Amsterdamie w latach 2013-15. W 2023 r. uczestniczył w realizowanym w Västmanland (Szwecja) trzyletnim projekcie rozwojowym ASK. Jego prace prezentowane były na 66. Berlinale w 2016 roku.